Συμπτωματολογία και διάγνωση Μείζονος Κατάθλιψης

Το καταθλιπτικό συναίσθημα είναι ένα από τα πολλά συμπτώματα του μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου και δεν σημαίνει από μόνο του κατάθλιψη όπως πολλοί πιστεύουν. Η Κατάθλιψη στην Ψυχιατρική είναι μία νόσος με πολλά αίτια, έχουν φωτιστεί πολλές άγνωστες πτυχές της κατά το παρελθόν και έχουν εξηγηθεί πολλά σε επίπεδο νευροδιαβιβαστών και γονιδίων ( Stahl, 2013.).

Θεραπεύεται εκτός κάποιων ιδιαίτερων περιπτώσεων φαρμακολογικά και ψυχοθεραπευτικά και ορίζεται σαφώς από το DSM :

Α. Πέντε ή και περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα εμφανίζονται σε διάστημα δύο εβδομάδων και αντιπροσωπεύουν μια αλλαγή από την προηγούμενη λειτουργικότητα : ( Τουλάχιστον ένα από τα συμπτώματα είναι η καταθλιπτική διάθεση είτε η απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης).

• Καταθλιπτική διάθεση στη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας, σχεδόν κάθε μέρα, που αποκαλύπτεται είτε από υποκειμενική αναφορά (π.χ. αισθημάτων ή κενού) ή από παρατηρήσεις τρίτων (π.χ.φαίνεται δακρυσμένος).
• Σημαντική ελάττωση του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης για όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητες στη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας, σχεδόν κάθε μέρα (που αποκαλύπτεται είτε από υποκειμενική περιγραφή είτε από παρατηρήσεις τρίτων).
• Σημαντική απώλεια βάρους χωρίς περιορισμό της τροφής ή αύξηση βάρους (π.χ. μεταβολή του βάρους σώματος πάνω από 5% σε ένα μήνα) ή ελάττωση ή αύξηση της όρεξης σχεδόν κάθε ηµέρα. Σημείωση: Στα παιδιά, εξετάζεται η αδυναμία να κερδίσουν το αναμενόμενο βάρος.
• Αϋπνία ή υπερυπνία σχεδόν κάθε μέρα.
• Ψυχοκινητική διέγερση ή επιβράδυνση σχεδόν κάθε µέρα
• Κόπωση ή έλλειψη ενεργητικότητας σχεδόν κάθε µέρα.
• Αίσθηµα ματαιότητας ή υπερβολής ή αδικαιολόγητης ενοχής, που µπορεί να είναι παραισθησιακή, σχεδόν κάθε µέρα.
• Μείωση της ικανότητας σκέψης ή συγκέντρωσης ή αναποφασιστικότητα σχεδόν κάθε ηµέρα.
• Επαναλαμβανόμενες σκέψεις θανάτου, επαναλαμβανόμενος αυτοκτονικός ιδεασµός χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο ή απόπειρα αυτοκτονίας ή συγκεκριμένο σχέδιο εκτέλεσης αυτοκτονίας.

Β. Τα συμπτώματα δεν πληρούν τα κριτήρια του Μικτού Επεισοδίου
Γ. Τα συμπτώματα δεν οφείλονται σε άµεση φυσιολογική επίδραση κάποιας ουσίας (π.χ. κατάχρηση ουσίας ή φάρμακο) ή σε παθολογική κατάσταση (π.χ. υποθυρεοειδισμός).
∆. Τα συμπτώματα δεν εξηγούνται καλύτερα λόγω πένθους, δηλαδή µετά από την απώλεια αγαπημένου προσώπου, τα συμπτώματα παραµένουν για περισσότερο από δυο µήνες ή χαρακτηρίζονται από σηµαντική λειτουργική έκπτωση, παθολογική προκατάληψη µε αίσθηµα ματαιότητος, αυτοκτονικό ιδεασµό, ψυχωσικά συµπτώµατα ή ψυχοκινητική επιβράδυνση. ( Kaplan et al, 2007).

Αυτά είναι τα συμπτώματα του μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου.

Παρά τις συνεχόμενες και νέες γνώσεις που αποκτούμε, η ψυχιατρική δεν έχει φτάσει ακόμα σε σημείο να αποτελεί ειδικότητα οι νόσοι της οποίας να τεκμηριώνονται αντικειμενικά με μικροβιολογικά ή απεικονιστικά ευρήματα. Επομένως τα ταξινομητικά συστήματα τύπου DSM ομαδοποιούν, ορίζουν και βοηθούν ουσιαστικά στη διάγνωση η οποία στηρίζεται κατά βάση στη συμπτωματολογία.